Arzentina…

Τρία διαδοχικά κορναρίσματα, μια γρήγορα στροφή στην Χαραλάμπη, ο Αντρίκος με τον Τάκη από πίσω μου για λόγους ασφαλείας και η γνωστή ανηφορική διαδρομή μόλις ξεκίνησε. Εκείνα τα καλοκαίρια, με Γιάννη Κόκκινο Μύλο, Μιχάλη Αμπελόκηπους, Άκη Μπραχάμι, Χρήστο Καλαμάκι και Κώστα Τσινίτα την βγάζαμε στα σκαλάκια της Ζωναρά μέχρι αργά. Τώρα πολλά χρόνια μετά όλο και περισσότερα παιδιά είναι στη θέση τους κάθε Παρασκευή. Και όπως και τότε έτσι και αυτά τα χρόνια ούτε τίτλους παίρναμε, ούτε μεγάλα μεταγραφικά μπαμ ετοιμάζαμε. Η αγάπη μας για την ΑΕΚ ήταν πάνω από όλα αυτά. Και όπως μου θύμισε και ένα πιστό φιλαράκι από τις επόμενες γενιές δεν καταλαβαίναμε τίποτα. Ξεκινήσαμε πότε πενήντα πότε εκατό να είμαστε κοντά στην ΑΕΚ με ή χωρίς εισιτήρια, στα καλοκαιρινά φιλικά της. Βέβαια κάποια στιγμή χάσαμε και ένα μάτι στην Τούμπα, υπηρετώντας αυτή την φιλοσοφία. Κάθε φορά που ξεκινάω να γράψω αυτό το κομμάτι ξεκινάω από τα παλιά. Θυμάμαι τα πιο πρόσφατα και δεν θέλω να ξέρω τα τωρινά. Κάποτε επέστρεφε η ΑΕΚ από την προετοιμασία και τρέχαμε στο Ελληνικό να την υποδεχτούμε. Κοίταζα προχθές και πάλι αυτή την φωτογραφία που είμαστε στο αεροδρόμιο αγκαλιά με τον Χάλαμα, εγώ, ο Γιαννάκης (καταξιωμένος πια δημοσιογράφος και οικογενειάρχης) και ο Τζιμάκος που τελευταία φορά τον είδαμε στο νοσοκομείο με τον Σίμο πριν δέκα χρόνια. Δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να συγκριθούν εκείνα με τα σημερινά. Προσπαθώ να φανταστώ, να μαντέψω πως θα είναι η χρονιά φέτος, θα τρέχουμε στη Σαλαμίνα για προπόνηση και στο Λαύριο για αγώνες; Ή θα αποφασίσει ο κόουτς ότι εκτός από Υφυπουργός αθλητισμού Βόρειας Ελλάδας είναι και Υφυπουργός αθλητισμού όλης της Ελλάδος. Προσπαθώντας να ανακαλύψω πια καινούργια αδερφάρα διαδίδει ότι χτίζω σπίτι στο Κεφαλάρι, ξέχασα να κάνω και τον υπολογισμό. Ευκαιρία λοιπόν να τον θυμηθώ και πάλι. Έχουμε λοιπόν και λέμε. Με ένα εκατομμύριο από τον Εντίνιο, ένα εκατομμύριο από τον Κατσουράνη, 300 χιλιάρικα από τον Πλιάτσικα, 300 χιλιάρικα από τον Σορεντίνο και κανένα ταλιράκι από τα διαρκείας μας κάνουν 7,5 εκατομμύρια. Από την άλλη πάντα έχουμε τον Μάκο, Καράμπελα, τον Κωστάκη Μανωλά, τον Ιορντάκε και τον Λούκατς. Βλέπω τα νούμερα, βλέπω τους αριθμούς, βλέπω και τους παίκτες και κάτι δεν μου αρέσει. Με αυτά που περισσεύουν θα είχαμε πάρει τρεις φορές τον Λεονάρντο και δυο φορές τον Σεϊταρίδη. Και δεν υπολόγισα και την χορηγία της φανέλας. Τι γίνεται ρε παιδιά; Κάτι δεν πάει καλά. Αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Πάλι αργά θα φτάσω στον φίλο μου τον Μανώλη τον Ολυμπιακό στου Παπάγου και θα φωνάζει. Και τώρα μια και αναφέρθηκα στην ομάδα του Κετσπάγια, θυμήθηκα προχθές που πήγαμε με τον Σίμο και τον Νικολάκη για να βοηθήσει την ΑΕΚ ένας ακόμη Ολυμπιακός της Φιλαδέλφειας. Μια και οι ΑΕΚτζήδες επηρεάζονται… από τα πρόσωπα. Σήμερα πήραμε και τα πρώτα διαρκείας του βόλεϊ τα οποία θα πάνε σίγουρα καλά αφού σεφτέ μας έκανε ένα καλό και πιστό φιλαράκι από τον Κολωνό. Η εκδρομή για τη Σμύρνη ξεκίνησε ήδη και θα προσπαθήσουμε νωρίς με όλες μας τις δυνάμεις να γράψει ιστορία. Αντρίκο το μήνυμα σου μου ήρθε πολύ αργά, εσύ αυτή την ώρα πρέπει να κοιμάσαι γιατί το πρωινό ξύπνημα δεν αντέχεται με τίποτα. Όταν γυρίσω θα έρθω πάλι στο έρημο Πολύγωνο να σχεδιάσουμε την καινούργια χρονιά.
Παππού κοίτα να βρεις καμιά δουλειά γιατί στο τέλος μας βλέπω όλους στη τράπεζα για μόνιμη εγκατάσταση. Όσο περνάει ο καιρός όλο και λιγότερο αναφέρομαι στην αγαπημένη μου ΑΕΚ μέσα από αυτές τις γραμμές. Αλλά έτσι το αισθάνομαι, αφού εκτός από την καρδιά μου έμαθα να την αγαπώ με πάρα πολλούς ακόμη, σαν αυτούς που αναφέρω κάθε φορά εδώ μέσα. Θέλω να ευχαριστήσω τον φίλο μου τον Βλάχο που από όλους εμάς τους σωτήρες της Ερασιτεχνικής είναι ο μόνος που μπήκε στο πούλμαν με τους δεκαοχτώ αθλητές και τους τέσσερις αθλητές και τώρα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Επίσης θέλω να σε όλους αυτούς που διαβάζουν το κομμάτι να το αποφεύγουν, διότι και κουραστικό είναι ορισμένες φορές και δυσερμήνευτο. Τελικά ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω τι ακριβώς έγινε με τον Εντίνιο. Ο χρόνος και σε αυτή την περίπτωση θα δείξει. Την προηγούμενη εβδομάδα ήμασταν δεκάξι και στη Βορειοανατολική Ελλάδα αλλά και στη Θεσσαλία όπου και τη μνήμη του Μπάμπη τιμήσαμε και σαν να πήρε το μάτι μας και έναν κένταυρο στο Ανήλιο. Όσο για τη Καρδίτσα αθόρυβα όπως της αξίζει έσβησε τα δικά της κεράκια παρουσία του Αντρέα από τα Σεπόλια. Όποιος προσπάθησε να εξαγοράσει την ORIGINAL ή να την κατευθύνει έφυγε γρήγορα. Όποιος προσπάθησε να την υπονομεύσει έμεινε σπίτι του και χάθηκε.