Θα μπορούσαμε να ψάξουμε και να βρούμε δικαιολογίες. Να επικεντρωθούμε στην γκίνια που μέσα σε όλα τα άλλα ήρθε και αυτή, στη απίστευτη φάση του 88’ αλλά στην ΑΕΚ δεν αρμόζουν οι εποχές που οι νίκες και οι τίτλοι χαρακτηρίζονταν εφήμερη χαρά. Και ναι μεν ΑΕΚ σημαίνει δεν απογοητεύομαι αλλά μέχρι εδώ και μην παρέκει. Ξυπνήστε! Έχουμε απέναντι μας έναν Παναθηναϊκό στον οποίο «σκοτώνονται» μεταξύ τους και έναν Ολυμπιακό που ψάχνει να βρει παίκτες ενδεκάδας και εμείς πάμε με το ζόρι να τους κάνουμε μάγκες. Όλοι πλην του κόσμου. Από τον προπονητή, όσους έπαιξαν βασικοί χθες μέχρι όσους έμειναν εκτός αποστολής. Μόνο οι Ενωσίτες οπαδοί που και χθες έδωσαν ρεσιτάλ συμπαράστασης και βοήθειας στην ομάδα αλλά έφυγαν και από τα Γιάννινα σκασμένοι και απογοητευμένοι από το αποτέλεσμα.
Τα σημάδια φάνηκαν και στο Περιστέρι όταν στις καθυστερήσεις ο Σάχα έσωσε την ΑΕΚ. Στον αγώνα με τον Ηρακλή σε μια καλή εμφάνιση πάλι χτύπησε το καμπανάκι καθώς πάλι ο Αργεντίνος γλίτωσε την ομάδα και τον κόσμο από το έμφραγμα. Κι όμως όλα αυτά δεν έγιναν αντιληπτά τόσο από τον προπονητή όσο και από τους παίκτες της ΑΕΚ.
Ο Μπάγεβιτς χθες πήρε ένα μεγάλο ρίσκο που δεν του βγήκε. Πήγε να κάνει ροτέισον σε μια ανέτοιμη ομάδα που δεν έχει ούτε μια ενδεκάδα με συνοχή και αλληλοκάλυψη. Πολλοί από τους ποδοσφαιριστές που χρησιμοποίησε χθες δεν έχουν παίξει μαζί ούτε σε εσωτερικό δίτερμα. Η έλλειψη χημείας ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής στην χθεσινή ομάδα που παρουσιάστηκε στον αγωνιστικό χώρο.
Τόσο σε όλη την διάρκεια του αγώνα όσο κυρίως μετά την ανέλπιστη και κόντρα στην ροή του αγώνα ισοφάριση των γηπεδούχων. Εκεί όπου η Ένωση είχε δέκα λεπτά και τις καθυστερήσεις για να σώσει την παρτίδα. Δεν είχε όμως την δύναμη να το κάνει όντας μια ομάδα που δεν έχει καμιά συνοχή και μηδέν χημεία.
Γιατί όσο εγκληματικό είναι το γεγονός ότι δεν κλείδωσε τη νίκη άλλο τόσο είναι ότι δεν πίεσε όσο θα έπρεπε και δεν έσφιξε την θηλιά γύρω από το λαιμό του αντιπάλου ο οποίος έπαιζε με δέκα. Οι ευθύνες του προπονητή είναι μεγάλες για την χθεσινή γκέλα. Και δυστυχώς δεν έκανε λάθος μόνο στον σχεδιασμό του αγώνα και στις επιλογές της ενδεκάδας αλλά και στις αλλαγές. Ο καλύτερος παίκτης και σκόρερ της ομάδας δεν έπρεπε να αντικατασταθεί. Ο Νέμεθ όντας ο μόνος ποδοσφαιριστής που ανέβαζε την ομάδα και αποτελώντας συνεχή πηγή κινδύνων για την εστία του Σικαλιά βγαίνοντας από τον αγωνιστικό χώρο στο 74’ έδωσε την ευκαιρία στους γηπεδούχους να βγουν μπροστά. Και δεν είχε παίξει ούτε στην Αγγλία για να είναι τόσο πολύ κουρασμένος.
Ο Μπάγεβιτς βάζοντας στην θέση του τον Καφέ έδειξε να βολεύεται με το ένα γκολ και έστειλε μήνυμα στην ομάδα να προσπαθήσει στα τελευταία λεπτά να κρατήσει το ισχνό προβάδισμα. Όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις οι γηπεδούχοι που μέχρι τότε ήταν στο καναβάτσο αναθάρρησαν. Ο ΠΑΣ λοιπόν που μέχρι τότε δεν είχε καμιά ελπίδα βγήκε από το καβούκι του και κατάφερε να εκμεταλλευτεί τα κιτρινόμαυρα δώρα. Από τον πάγκο και από την άμυνα.
Την στιγμή που ο Μαϊστόροβιτς ήταν έτοιμος να στείλει την μπάλα στον…διάολο ο Άρτσε βάζει το κεφάλι του και την στρώνει στον Κοντογουλίδη που τέτοια σέντρα δεν έχει πάρει ποτέ από τα χαφ των Ιωαννίνων. Δεν θα καταδικάσουμε το παιδί. Η απειρία του φάνηκε σε μια φάση που είναι καθαρά θέμα εμπειρίας και συνεννόησης με τον παρτενέρ του αλλά τέτοια λάθη δεν πρέπει να ξαναγίνουν.
Όλα τα είχαμε. Αφού αρχικά χάσαμε ένα κάρο ευκαιρίες βρεθήκαμε εντελώς ξαφνικά και να τρέχουμε. Εκεί όπου θα έπρεπε να περιμένουμε να τελειώσει η αναμέτρηση με ένα σκορ ασφαλείας η ΑΕΚ έπαιξε και πάλι με την φωτιά και κάηκε. Η ελπίδα του κόσμου που έκανε έδρα μας και τα Γιάννινα, για την τρίτη νίκη στο πρωτάθλημα πνίγηκε στην λίμνη της κυρά Φροσύνης.
Κάπου εκεί στα εφιαλτικά τελευταία λεπτά έκανε την εμφάνιση της και η γκίνια. Σε μια φάση που μόνο στην ΑΕΚ έχουμε ξαναδεί και που δυστυχώς είδαμε και χθες. Από τα τρία δοκάρια σε μια φάση στον αγώνα κυπέλλου με τον Ολυμπιακό χθες είδαμε τα δυο δοκάρια στο ίδιο λεπτό. Αρχικά ο Καφές και εν συνεχεία ο Γιάχιτς με κεφαλιές σημάδεψαν το δεξί κάθετο δοκάρι του γκολκίπερ των γηπεδούχων.
Τα εγκλήματα που έγιναν οδήγησαν σε τιμωρία. Δυο βαθμοί έκαναν φτερά και την στιγμή που η ΑΕΚ θα μπορούσε να πάει στα δυο ντέρμπι με αέρα και ψυχολογία είναι αναγκασμένη να πάει στους αγώνες με ΟΣΦΠ και ΠΑΟ με την πλάτη στον τοίχο με τα περιθώρια να στενεύουν μετά από αυτή την ανέλπιστη και εκτός προγράμματος γκέλα.
Χθες χάθηκε μια ευκαιρία. Δεν χάθηκαν τα πάντα. Υπό έναν βασικό όρο θα μπορεί και να μην είναι καταδικαστικό για την ομάδα το χθεσινό 1-1. Αν ξυπνήσουν όλοι, προπονητής και παίκτες όλα είναι στο χέρι της Ένωσης. Γιατί κανένας από τους αντιπάλους μας δεν είναι καλύτερος και γιατί είναι κρίμα πραγματικά να συνεχίσουμε να κάνουμε μάγκες τους ανύπαρκτους. Ας το καταλάβουν επιτέλους όλοι και ας ξυπνήσουν όσο είναι νωρίς. Τώρα μετά μπορεί να είναι αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου