Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Έτσι θα «ξυπνήσει» ο γίγαντας

Έτσι θα «ξυπνήσει» ο γίγαντας
O αριθμός ανανεώσεων καρτών διαρκείας δεν είναι απογοητευτικός. Σίγουρα οι 1.000 ανανεώσεις αποδεικνύουν ότι η μαγιά στήριξης της ομάδας υπάρχει. Ο Θεμιστοκλής έκανε μεγάλη ζημιά στην ΑΕΚ με τους χειρισμούς και τις αποφάσεις του. Γι’ αλλού ξεκίνησε και αλλού τράβηξε. Βλέπεται η αλαζονεία δεν παλεύεται και ο άλλοτε πρόεδρος της ΠΑΕ έχασε την μπάλα από τη στιγμή που καβάλησε το καλάμι.

Τέλος πάντων, ο Νικολαΐδης είναι ο κύριος υπαίτιος για μια σειρά από κακουχίες. Έκανε όμως και ένα καλό. Έβαλε από το 2004 τους Ενωσίτες στη λογική του να στηρίζουν την ομάδα τους ακόμη και χωρίς να περιμένουν μεγάλες μεταγραφές ή ακόμη και χωρίς να έχουν ελπίδα για κατάκτηση του τίτλου.

Έκανε έναν μεγάλο αριθμό φίλων της ΑΕΚ να παίρνουν διαρκείας ακόμη, βάζοντας πάνω απ’ όλα την αγάπη για την ομάδα και όχι το αν θα πανηγυρίσουν στο τέλος της χρονιάς.

Τα χρόνια πέρασαν και μαζί ήρθε η κούραση. Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν το ξεκίνημα στις ανανεώσεις των διαρκείας δείχνει ότι ο κόσμος εκτός από θετικά προδιατεθειμένος και πάλι, είναι λίγο μπερδεμένος. Είναι και λίγο επηρεασμένος, είναι και λίγο κουρασμένος από τα όσα έγιναν στην ομάδα τα τελευταία χρόνια.

Επομένως είναι η πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια που εκτός από όσους θα παραμείνουν πιστοί και σταθεροί στη νοοτροπία του παίρνω διαρκείας γιατί θέλω να στηρίξω, ένας μεγάλος αριθμός φιλάθλων θα περιμένει να δει κινήσεις, προκειμένου να αποφασίσει οριστικά για το πώς θα κινηθεί.

Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το μεταγραφικό τοπίο αυτή τη στιγμή όλοι εντός και εκτός ΑΕΚ έχουν πέσει με τα μούτρα πάνω στην υπόθεση του Ντιόπ. Τόσο ο Αδαμίδης με τον Γκρέταρσον, που έχουν αναλάβει να τρέξουν τις μεταγραφές, όσο και ο κόσμος της ομάδας που περιμένει έναν παίκτη έμπειρο και ικανό να ανεβάσει τον πήχη.

Δεν είναι μόνο ψυχολογικό το ζήτημα με τον Σενεγαλέζο, ο οποίος προέρχεται από ένα δυνατό πρωτάθλημα και από μια χρονιά καλή με τη φανέλα της Πόρτσμουθ. Κυρίως είναι αγωνιστικό, καθώς όσοι έχουν δει αγωνιζόμενο τον έμπειρο άσο είναι σίγουροι ότι πληροί όλες τις προϋποθέσεις. Το αγωνιστικό του στυλ ταιριάζει απόλυτα στα θέλω και τους στόχους που θα θέσει η ΑΕΚ τη νέα χρονιά.

Μακάρι η αισιοδοξία που κυριαρχεί τα τελευταία 24άωρα να επιβεβαιωθεί και να ολοκληρωθεί με επιτυχία αυτή η μεταγραφή που θα είναι και ένα σαφές μήνυμα για το τι μπορούμε να περιμένουμε από τη νέα ΑΕΚ στο καινούριο πρωτάθλημα.

Πάμε παρακάτω… στο μπάσκετ εκεί όπου όσο περνούν οι μέρες και δεν φαίνεται καμία λύση στον ορίζοντα θα μεγαλώνει και η ανησυχία για την επόμενη μέρα. Μετά το φιάσκο με την υπόθεση Κοζώνη η Βασίλισσα είναι και πάλι στο σημείο μηδέν. Αυτή τη φορά δεν υπάρχει κανένα περιθώριο και επειδή δεν αντέχεται άλλη μια χρονιά σαν τη φετινή, αν υπάρξει μια νέα πρόταση ή μια νέα λύση θα πρέπει να εξεταστεί με σοβαρότητα άμεσα. Αν υπάρχει πράγματι κάποιος ή κάποιοι που μπορούν να δώσουν λύση, δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν θα βρουν την πόρτα ανοιχτή…


Το ξεκίνημα της Εθνικής στο Μουντιάλ δυστυχώς μας επανέφερε σε μια εποχή, που θέλαμε να ξεχάσουμε. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η ομάδα κι αυτός ο προπονητής έκαναν πολλά τα τελευταία χρόνια, προκειμένου να αποτελούν μια κακή ανάμνηση εμφανίσεις όπως αυτές στην Αμερική το 1994.

Κι όμως, όσα είδαμε στον αγώνα του Σαββάτου με έναν μετριότατο αντίπαλο μας γύρισαν 16 ολόκληρα χρόνια πίσω. Δεν νομίζω ότι τίθεται πλέον θέμα για την πρόκριση. Μόνο για την αξιοπρέπεια και για να αποφύγουμε ένα νέο κάζο μπορούμε μάλλον να μιλάμε στα επόμενα ματς. Γιατί ούτε η Νιγηρία αλλά πολύ περισσότερο ούτε η Αργεντινή έχουν καμία σχέση με τους Κορέατες που αντιμετωπίσαμε στην πρεμιέρα.

Αρχής γενομένης από την αναμέτρηση με τη Νιγηρία η Εθνική θα πρέπει να δείξει ένα πολύ διαφορετικό πρόσωπο, αν θέλει να παλέψει και να μην πέσει αμαχητί κόντρα σε μια ομάδα που δυσκόλεψε αρκετά ακόμη και την Αργεντινή στον μεταξύ τους αγώνα.

Τον Τζιμπούρ βλέπαμε χθες, λογικό να πέσει το μάτι και στον αριστερό μπακ της Αλγερίας. Ο Ναντίρ Μπελάτζ της Πόρτσμουθ ήταν εντυπωσιακός σε πολλά σημεία του αγώνα, καλύπτοντας με επιτυχία την αριστερή πτέρυγα της Αλγερίας.

Ο Ράφικ μπορεί να νίκησε τον… τραυματισμό του, αλλά τελικά δεν κατάφερε να νικήσει μόνος του και τη Σλοβενία. Στα λεπτά που αγωνίστηκε ήταν απελπιστικά μόνος του στην επίθεση και χωρίς κανένα στήριγμα.

Η Γκάνα έδειξε πραγματικά ομάδα, ενώ οι Γερμανοί μπήκαν με φόρα, νικώντας σχετικά εύκολα την Αυστραλία και στέλνοντας μήνυμα πως είναι έτοιμοι για πολλά πράγματα φέτος.

Άντε να δούμε και λίγη μπαλίτσα, γιατί η αλήθεια είναι ότι με εξαίρεση την αναμέτρηση των Σέρβων με την Γκάνα και κυρίως το δεύτερο ημίχρονο δεν έχουμε δει και τίποτα σπουδαίο μέχρι τώρα.