Δυστυχώς χθες μόνο ο κόσμος θύμιζε ΑΕΚ. Μόνο οι Ενωσίτες που βρέθηκαν το ΟΑΚΑ μας παρέπεμπαν σε κάτι που μπορεί να μας φέρει στο μυαλό την ομαδάρα που είχε για πλάκα τον Παναθηναϊκό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Τώρα δεν έχουμε ούτε το σπίτι μας, αλλά ούτε και μια ομάδα αντάξια της δυναμικής αυτού του τεράστιου συλλόγου.
Παίκτες και Μπάγεβιτς αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Ανήμποροι να βγουν από το αγωνιστικό αδιέξοδο και χωρίς μια βοήθεια από τον πάγκο να αλλάξουν τη μοίρα τους, που τους ήθελε καθηλωμένους στην ήττα από έναν Παναθηναϊκό που κατάφερε να βάλει ένα γκολ και να το κρατήσει εύκολα.
Πολύ φοβάμαι ότι αλλάζουμε επίπεδο. Δεν μπορούμε όχι να πάρουμε το πρωτάθλημα, αλλά και ούτε να κοντράρουμε τις ομάδες που έβλεπαν την πλάτη μας και ζήλευαν την μπάλα που έπαιζε η ΑΕΚ. Oι κινήσεις διοίκησης, προπονητή και παικτών κάνουν την ομάδα από πρωταγωνίστρια κομπάρσο και αυτό είναι το χειρότερο.
Υπάρχει διαφορά ποιότητας. Στο δικό μας κέντρο έπαιζε ο συμπαθής, φιλότιμος αλλά πρώην παίκτης της Αναγέννησης Καρδίτσας και απέναντι ο Ζιλμπέρτο Σίλβα. Και γι’ αυτό υπεύθυνη είναι η διοίκηση, αλλά και ο προπονητής που δήλωνε ικανοποιημένος από τις κινήσεις που έγιναν. Δεν αντέδρασε και, ακολουθώντας την πορεία του Δώνη, δεν μίλησε όταν έπρεπε. Υπάρχουν κενά, ελλείψεις, αλλά σε πολλά σημεία δεν υπήρχε ούτε σχέδιο. Με ένα αναχρονιστικό ποδόσφαιρο και έναν τρόπο ανάπτυξης που έκανε ακίνδυνη την ομάδα ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο, όταν οι Πράσινοι ελέω Τεν Κάτε είχαν κάτσει πίσω και το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να μην χάσουν, όχι να κερδίσουν.
Αλήθεια αναρωτιέμαι ο Τζιμπούρ περισσεύει από αυτή την ομάδα; Εδώ έχουμε μάχες, ακόμη και ο προβληματικός χαρακτήρας, αλλά εκρηκτικός στο παιχνίδι του Τζιμπούρ θα μπορούσε να βοηθήσει, αλλά παραμένει εκτός. Όπως και στον αγώνα της Τετάρτης έτσι και χθες στο πρώτο ημίχρονο η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να μετουσιώσει την υπεροχή της σε ένα σαφές προβάδισμα. Χωρίς να πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης η ΑΕΚ που δεν ήταν τόσο τραγική όσο στην επανάληψη είχε τη δυνατότητα να πάρει κεφάλι στο σκορ. Όπως και στον αγώνα μεσοβδόμαδα έτσι και χθες η Ένωση στο πρώτο μέρος κατάφερε να πάρει τον έλεγχο. Δυστυχώς και πάλι δεν είχε την ψυχολογία να τελειώσει τις φάσεις που δημιούργησε. Ο Γιάχιτς στην καλύτερη ευκαιρία από το τέλειο σημείο δεν κατάφερε με κεφαλιά να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Έδειξε να αιφνιδιάζεται και έστειλε την μπάλα ψηλά άουτ.
Δυστυχώς ένα ολόκληρο ημίχρονο χάθηκε με μια ΑΕΚ να θέλει, να προσπαθεί, να κυριαρχεί αλλά να διακατέχεται και πάλι από αναποτελεσματικότητα. Δεν ξέρω αν είναι θέμα ψυχολογίας, όμως σίγουρα δεν είναι θέμα ατυχίας. Τα ίδια λέγαμε και όλη την εβδομάδα τα ίδια λέμε και σήμερα. Ο ηγέτης που θα πάρει την μπάλα και θα καθαρίσει λείπει πολύ από αυτή την ομάδα. Ο Σκόκο, που προσωπικά περίμενα με βάση τις εκπληκτικές εμφανίσεις του στο τέλος της προηγούμενης σεζόν να επωμιστεί και να αναλάβει αυτόν τον ρόλο, δυστυχώς δεν έχει ξεκινήσει καλά. Με εξαίρεση κάποιες εκλάμψεις και κάποια καλά διαστήματα δεν έχει διάρκεια στο παιχνίδι. Ούτε τη δύναμη να μεταφράσει το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του σε ηγετική παρουσία σε ένα ντέρμπι, όπου η ομάδα περιμένει από αυτόν πολύ περισσότερα. Και αυτό το λέω περιμένοντας από τον Αργεντίνο ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο από αυτό που μας δείχνει μέχρι τώρα στο φετινό πρωτάθλημα.
Για τον κόσμο, όσο συνηθισμένο και χιλιοειπωμένο κι αν είναι, η παρουσία του ήταν και χθες συγκλονιστική. Και δεν μιλάω μόνο για το πέταλο που πάντα δίνει το ρυθμό της στήριξης. Όλο το γήπεδο βοήθησε την ομάδα στον μέγιστο βαθμό που μπορούσε. Με έναν τρόπο που κάνει τους ποδοσφαιριστές των άλλων ελληνικών ομάδων να ζηλεύουν. Ό,τι και να γίνει θα είναι κοντά, θα είναι δίπλα, δεν χάνουν το κουράγιο τους, αλλά δεν γίνεται να παίξουν και μπάλα. Δεν γίνεται να μπουν και να βάλουν το πολυπόθητο γκολ. Αυτό είναι δουλειά των παικτών.
Όλα τα είχαμε φέτος χάσαμε και το πλεονέκτημα που είχαμε έναντι των αντιπάλων μας. Το πλήγμα από το συνεχιζόμενο ντεφορμάρισμα του Μπλάνκο είναι τεράστιο. Είναι το μεγαλύτερο πλήγμα, καθώς τουλάχιστον πέρυσι ξέραμε ότι έχουμε έναν σέντερ φορ που θα κάνει τη… μισή ευκαιρία γκολ. Πάει κι αυτό, καθώς φέτος σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια ο Αργεντίνος δεν θυμίζει σε τίποτα τον επιθετικό «φονιά» που θα σκοράρει ακόμη και όταν η ομάδα δεν είναι καλή.
Βλέποντας στην ενδεκάδα τον Καντέ και έχοντας στο μυαλό μου τα δώρα που είχε κάνει ο Γάλλος σε όσα παιχνίδια έχει αγωνιστεί μέχρι τώρα, περίμενα να δοθεί μια οδηγία από τον Μπάγεβιτς να παίξει η ομάδα από τα δεξιά. Τίποτα. Δεν πήγε ποτέ η μπάλα από την πλευρά του Κάντε…πάρτη. Ένα μεγάλο μειονέκτημα στην πράσινη άμυνα πέρασε ανεκμετάλλευτο, καθώς δεν έγινε ούτε μια απόπειρα να πάει η μπάλα με κάποιο τρόπο από την πλευρά αυτή. Η άμυνα του Παναθηναϊκού καθάριζε με χαρακτηριστική ευκολία τις ψηλές μπαλιές και τη συνεχιζόμενη επιλογή των χαφ της Ένωσης να διαλέγουν την αριστερή πλευρά, εκεί όπου ο Βύντρα πήγε καλά.
Όσον αφορά το υλικό που έχει στην διάθεση του ο προπονητής, θα σας παραπέμψω στις δηλώσεις που έκανε πριν λίγες ημέρες. Ο τεχνικός της ΑΕΚ δήλωνε ικανοποιημένος από τις μεταγραφές. Δεν θυμάμαι να είχε εκφράσει κάποιο προβληματισμό σχετικά με την ποιότητα των ποδοσφαιριστών ή να είχε ζητήσει κάτι άλλο από τη διοίκηση.
